جذب حداقلی؛ رسالت کتابخانه های عمومی- یادداشتی در پرونده ی ویژه هفته نامه غرب 13 تیر 1395

جذب حداقلی؛ رسالت کتابخانه های عمومی
آیا برخوردهای سلیقه ای در عدم استقبال از کتابخوانی موثر نیست؟

 
در مسیر یافتن راه حلی برای جامعه سطحی شده و افزودن به غنای درونی و کاهش افراط در ظاهر آرایی به چرخه ی بسته ای بر میخوریم.درمان خود نمایی و آرایش،حرکت نگاه ها از بیرون به درون خویشتن است و یک راه ویژه برای نیل به این هدف والا، کسب آگاهی از طریق مطالعه است.اما تا سطح معینی از آگاهی و دانش در اذهان وجود نداشته باشد اقبال به کتاب و مطالعه را شاهد نخواهیم بود، زیرا ضرورت این چرخش و تغییرنگاه ادراک نمی شود.ظاهرپرست میانه ای با مطالعه ی عمیق ندارد و بدون دانش اندوزی، ظاهرپرستی باقی خواهد ماند. برای عبور از این سیکل معیوب به صرف انرژی و مشوق خارجی نیاز داریم.صدای کتاب به گوش خفتگان نمی رسد و افراد آگاه و نهادهای فرهنگی باید زبان رسای کتاب باشند و با شیوه های هوشمندانه به جذب افراد و تبلیغ موثر بپردازند.
اما متاسفانه شاهد هستیم که اداره ی کتابخانه های عمومی شهرستان کرمانشاه راه خود را گم کرده است.این نهاد مهم که شاهراه نیل به آگاهی را در اختیار دارد و باید سعی در جذب حداکثری اقشار جامعه،بخصوص جوانان عزیز داشته باشد در جهت عکس عمل می کند.
اعلان هایی در ساختمان امیرکبیر نصب شده با این مضمون( نسبت به لغو عضویت افراد بد حجاب اقدام خواهد شد) و در خط مقدم این اقدام خود نگهبان ساده ی ساختمان را مسئول تذکر دادن کرده اند که به برخوردهای سلیقه ای دامن زده می شود.آیا همانگونه که در اعلان کذایی هشدار داده شده است باید از ورود پسران با پیرهن آستین کوتاه جلوگیری شود و نهایتا کارت عضویت شان باطل گردد!؟آیا دختران جوان را به قهر با محیط کتابخانه می کشانید در شرایطی که جامعه کمترین امکانات را برای خانم ها مهیا کرده است؟!و حال که شاهد اقبال عده ای از جوانان به محیط کتاب و کتابخانی بوده ایم در صدد دور کردن آنها هستید؟
اگر بر این شیوه اصرار داشته باشند و موجب قهر جوانان از کتابخانه شوند چه کسی سود خواهد برد و چه کسانی متضرر میشوند؟مسلما اعتقاد بر این است که نجات یک انسان نجات کل بشریت است
این اقدام مدیر کتابخانه های عمومی همانند این است که درب های مراکز درمانی را به روی مراجعان ببندند و یا در مراکز کمیته امداد امام خمینی از پذیرش فقرا خودداری کنند و شرط تمول را ملاک قرار دهند کنند.
گاها در ورودی دانشگاه ها  و برخی ادارات با اعلان هایی روبرو میشویم که خواستار حفظ نوع خاصی از پوشش هستند،اما نهادی فرهنگ ساز که وظیفه ی خود را حل مسئله ی فرهنگ و ارتقای آن می داند نباید به برخورد حذفی با افراد و پاک کردن صورت مسئله اقدام کند.اگر کتابخانه ها آباد شوند مراکز فروش لوازم آرایشی تا حد زیادی از رونق خواهند افتاد.لذا نهاد کتابخانه های عمومی باید متوجه جایگاه خود باشد و با رصد دقیق شرایط حاکم بر جامعه شیوه ی متفاوتی را در پیش بگیرد.اگر جوانی قدم در مسیر دشوار خودشناسی و کشف پاسخ های مهم زندگی اش گذاشته است نباید این جرقه ی مبارکی که در دلش روشن شده با نفسی سرد خاموش شود.باید بپذیریم یک فرد بدحجاب (به زعم اعلان نصب شده) که وقت خود را صرف مطالعه می کند،بهتر از فردی است که در خیابان اوقاتش را به بطالت می گذراند.
نهاد های مسئول باید به دنبال کسب نتیجه و دست آورد باشند و صرفا به حفظ میراث مدیران پیشین و ادامه راه آنان اکتفا نکنند.سوال اساسی امروز ما این است که چگونه میتوان پرورش روح و روان را جاگزین خود آرایی و ظاهر فریبی(در انواع آن)کرد.شایسته است با احساس مسئولیت به دنبال تغییرات مثبت باشیم و نه حذف و شانه خالی کردن از بار حل مسائل.

وبلاگ شخصی فرهاد اردلان...